สี่สหายน่ารังเกียจ

     นานมาแล้วมีชายหนุ่ม 4 คนเป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่เด็ก ทั้งสี่คนต่างมีลักษณะที่แตกต่างกันไป คนหนึ่งนั้นศีรษะล้าน คนที่สองเป็นขี้กลาก คนที่สามเป็นขี้เรื้อน และคนสุดท้ายตาทั้งสองข้างนั้นฉํ่าแฉะไปด้วยขี้ตา  ทั้งสี่คนนี้ไม่ชอบทำงาน วันๆ เอาแต่เที่ยวเล่นสนุกไป จนคนในหมู่บ้านเริ่มเบื่อระอา ต่างปรึกษาหารือกันว่าพวกเราควรจะทำ อย่างไรดีเพื่อทำให้ทั้งสี่คนนี้เป็นคนดีขยันทำมาหากิน

     ขณะนั้นมีชายหนุ่มแต่งกายดีผ่านมาได้ยินเข้าจึงเสนอขึ้นว่า ให้พวกเขาไปที่นครแห่งโน้นสิ เขาเล่าว่า

บุตรเศรษฐีกับนายพรานเนื้อ

     กาลครั้งหนึ่งมีบุตรของเศรษฐี 3 คน พ่อแม่ของพวกเขา เป็นเพื่อนรักกันมานาน ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งสามครอบครัวก็ ตกมาถึงรุ่นลูกของพวกเขา ลูกเศรษฐีคนแรกมีชื่อว่า นายมี ลูกเศรษฐีคนที่สองมีชื่อว่า นายมาก ส่วนลูกเศรษฐีคนที่สามนั้นมีชื่อว่า นายพร้อม ทั้งสามคนมีนิสัยแตกต่างกัน นายมีชอบเห็นคนที่ด้อย กว่าเป็นข้าของตนเพราะนายมีถูกเลี้ยงมาโดยที่พ่อแม่ไม่ยอมให้นายมี ทำอะไรเลย จะทำอะไรสักอย่างก็ให้คนใช้ทำให้ เพราะกลัวว่าลูกจะ เหนื่อย การพูดการจานั้นก็จะพูดแบบดูถูกเหยียดหยาม

นกแขกเต้าสองตัวพี่น้อง

     ครั้งกาลก่อนนั้นมีภูเขาลูกหนึ่งอยู่คั่นกลางระหว่างที่อยู่ของ พระฤๅษีและโจรป่า บนเขานั้นมีต้นไม้ใหญ่ซึ่งเป็นที่อยู่อาตัยของนกแขกเต้าสองตัวพี่น้องที่พึ่งฟักตัวออกมาจากไข่ พ่อแม่ของนกแขกเต้า จะคอยบินหาอาหารมาให้ลูกๆ กิน จนกระทั่งปีกของลูกนกเริ่มจะมี ขนอ่อนๆ เกิดขึ้น

     วันหนึ่งเกิดมีลมพายุพัดกระหนํ่ามาอย่างแรงทำให้ลูกนกแขก เต้าสองตัวพี่น้องหล่นจากรังแยกจากกันไปกันคนละทาง ตัวหนึ่งไป ตกที่อยู่ของพระฤๅษีส่วนอีกตัวไปตกอยู่ฝังโจร ตั้งแต่นั้นมานกแขกเต้า

คางคกจอมโอ้อวด

     กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว สัตว์ทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในป่าทุกตัวต่างพูดได้ และรักใคร่ปรองดองกัน วันหนึ่งมีกระต่ายสีขาว สวยงามตัวหนึ่งโดดเข้าไปในพงหญ้าเพื่อที่จะหาอาหารกิน แต่ในพง หญ้านั้นมีแต่ฝูงคางคกอาศัยอยู่ เจ้ากระต่ายเลยร้องบอกฝูงคางคก เหล่านั้นให้หลบออกไปจากบริเวณที่เป็นแหล่งอาหารของตน คางคกตัวหนึ่งได้ฟังดังนั้นกลัวว่าเจ้ากระต่ายจะเหยียบยํ่าเพื่อนๆ ของมัน จึงพูดโอ้อวดให้กระต่ายฟังว่า

 

เจ้าชายกำพร้า

     ณ เมืองพาราณสีมีกษัตริย์พระองค์หนึ่งเป็นที่รักใคร่ของประชาชน ข้างกายพระองค์มีมเหสีซึ่งเป็นที่รักยิ่งอยู่เคียงข้าง จนกระทั่งเมื่อพระมเหสีได้ทรงคลอดเจ้าชายน้อยออกมา อยู่มาไม่นาน พระมเหสีก็สินพระชนม์ ด้วยความโศกเศร้าเสียใจพระองค์ก็เลย ทุ่มเทความรักให้กับเจ้าชายน้อย แทนพระมเหสีที่จากไป
   กษัตริย์พาราณสีได้ทรงอภิเษกสมรสใหม่กับหญิงสาวต่างเมือง และแต่งตั้งให้เป็นสนมเอก สนมเอก

สอนให้ลูกเป็นโจร

     บ้านเศรษฐีใหญ่เมืองหนึ่งมีสองสามีภรรยาซึ่งเป็นที่รักใคร่ของชาวบ้าน ทั้งสองไม่มีลูกให้คอยสืบทอดสมบัติจึงได้ไปบนบานสานกล่าวกับเทวดา อยู่มาวันหนึ่งภรรยาของเศรษฐีรู้สีกกระอักกระอวนเหมือนคนแพ้ท้อง ท่านเศรษฐีจึงสั่งให้คนรับไปตามหมอมาตรวจอาการของภรรยาท่านเศรษฐี ก็บอกว่าภรรยาของ ท่านนั้นได้ตั้งท้องมาเป็นเวลาสองเดือนแล้ว ท่านเศรษฐีได้รู้ดังนั้นก็ ดีใจอย่างยิ่ง สั่งให้หาของกินดีๆ มาบำรุงภรรยา ถ้าภรรยาสั่งไหนก็ให้หามาให้อย่าได้ขาด อยู่มาไม่นานภรรยาเศรษฐีก็

ยอดกตัญญู

     กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีครอบครัวยากจนครอบครัวหนึ่ง ที่คอยหาเลี้ยงตนเองด้วยการเก็บของป่าไปขายเพื่อนบ้าน ครอบครัวนั้นประกอบด้วยสามีภรรยานายทองและนางปัน และลูกชาย 1 คน “ชื่อว่านายเชื่อ 

     นายเชื่อเป็นคนกตัญญูรู้คุณ คอยเลี้ยงดูพ่อแม่จนกระทั่งพ่อของนายเชื่อจากไป ส่วนนางปันนั้นเมื่อสามีจากไปก็ล้มปวยลง จึงเป็นหน้าที่ของนายเชื่อที่จะต้องเข้าป่าเก็บของป่ามาขายเพื่อนำเงินไป รักษา

ไข่เป็ด 5 ฟอง

     มีครอบครัวหนึ่งซึ่งอากัยอยู่ในบ้านชายทุ่งใกล้ปาช้าของวัด ครอบครัวนี้ประกอบด้วยยายตาล ซึ่งตาบอดมาตั้งแต่เกิด แกแต่งงานและมีลูกชายหนึ่งคน ชื่อจันทร์ เมื่อลูกชายอายุได้20 ปี สามี ของแกก็มาตายจากไป เป็นหน้าที่ของจันทร์ที่จะต้องออกไปป่าหาผัก     หาปลามาเป็นอาหารเลี้ยงแม่แทนพ่อที่ 

จากไป 

     ต่อมาจันทร์พบกับนางแรมและอยู่กินด้วยกันฉันสามีภรรยา นำมาซึ่งปัญหามากมายให้กับครอบครัวของจันทร์